آبشار سرخ هورس تِیل در پارک ملی یوسیمیتی، کالیفرنیا - آخرین خبر

آبشار سرخ هورس تِیل (Horsetail) در پارک ملی یوسیمیتی در استان کالیفرنیا چشم انداز ای جالب و تماشایی را بوجود آورده است. این آبشار، یک آبشار موسمی است که در فصل زمستان و اوایل بهار جاری می شود و در قسمت شرقی صخره اِل کاپیتان (El Capitan) به سمت پایین فرو می ریزد. دیواره های صخره ال کاپیتان از سنگ خارا و گرانیت تشکیل شده اند و یکی از زیباترین و با ابهت ترین صخره های گرانیتی پارک ملی یوسیمیتی را بوجود آورده اند. این آبشار به تنهایی، چندان جذابیتی ندارد و بسیار عادی به نظر می رسد، یک جریان باریک آب است که به وسیله برف های مذاب ایجاد می شود و 480 متر از روی صخره اِل کاپیتان به سمت پایین فرو می ریزد اما در اواخر ماه فوریه در صورتی که هوا صاف و آفتابی باشد در سرانجام روز، آخرین اشعه های خورشید روی آب این آبشار انعکاس پیدا می نماید و باعث درخشش آب به رنگ سرخ و مذاب می شود به طوری که این آبشار زیبا شبیه گدازه های روان و مذاب آتشفشان به نظر می رسد. هر ساله صدها عکاس و هزاران بازدیدکننده و گردشگر در این منطقه جمع می شوند تا قبل از غروب خورشید در حالی که روشنایی روز کم کم محو می شود این نمایش خارق العاده طبیعی را ببینند. این پدیده حیرت انگیز کمتر از ده دقیقه طول می کشد.

برای اینکه چنین پدیده شگفت آوری اتفاق بیافتد، شرایط بسیاری ضروری است. در صورت مهیا بودن تمامی این شرایط، آب این آبشار به رنگ آتش و مذاب های آتشفشانی درمی آید. اولین و مهمترین شرط این است که آبشار هورس تِیل باید جریان داشته باشد بدین معنا که دمای محیط باید نسبتا بالا باشد تا اینکه توده های برف فشرده شده در بالای صخره ذوب شوند تا آب این آبشار تامین شود. آب این آبشار به طور کلی به وسیله برف های مذاب تامین می شود بنابراین اگر هوا بسیار سرد باشد، برف های بالای صخره، یخ زده باقی خواهند ماند و آب این آبشار جریان پیدا نمی نماید. در فصل پاییز پرتوهای خورشید همچون ماه فوریه و با همان زاویه تابش روی دره یوسیمیتی (Yosemite valley) می تابند اما در این وقت از سال، آبی وجود ندارد که اشعه های خورشید را جذب نماید.

ثانیا در زمان غروب خورشید، آسمان باید صاف باشد. هیچ ابر، باران و برفی نباید مانع این رخداد خارق العاده شود زیرا در صورت نامساعد بودن شرایط جوی، اشعه های خورشید به این آبشار نخواهند رسید. خوشبختانه در فصل زمستان آب و هوای این منطقه بسیار متغییر است. حتی اگر در اوایل روز، هوا ابری و بارانی باشد، این امکان وجود دارد که در زمان غروب خورشید هوا صاف و بدون ابر شود. دره یوسیمیتی در سال 1851 به وسیله اروپاییان کشف شد اما در آن دوران از این آبشار طبیعی هرگز نامی برده نشد. به احتمال زیاد هیچ کس در زمان مناسب و در شرایط جوی مناسب به این آبشار زیبا نگاه نکرده بود تا اینکه در سال 1973 این پدیده طبیعی برای اولین بار در یک عکس دیده شد که این عکس به وسیله یک صخره نورد و عکاس حرفه ای به نام گالِن روُول (Galen Rowell) گرفته شده بود اما این آبشار همچنان ناشناخته باقی ماند تا اینکه در عصر اینترنت، شهرتی جهانی پیدا کرد.