پنج کشوری که بیشترین نفوذ فرهنگی را در دنیا دارند
به گزارش آخرین خبر، کشورهایی در جهان هستند که شهروندانشان هر جای جهان که بروند ذره ای از فرهنگ کشورشان را می بینند. اینها کشورهایی هستند که از لحاظ فرهنگی بالاترین مقدار نفوذ را دارند.
معمولا بر اساس میزان قدرت نظامی، سیاسی یا اقتصادی یک کشور تأثیرش بر دنیا را می سنجند اما برای بعضی کشورها قدرت در بعد فرهنگی اش (غذا، مد یا سرگرمی) خلاصه می شود و آن ها از این جهت تأثیرگذار هستند.
مجله ی U.S. News and World Report اخیرا کشورهای فرهنگی تأثیرگذار را برمبنای عواملی همانند اعتبار، مد، شادی، مدرن بودن یا دارا بودن امکانات سرگرم کننده رده بندی کرده است. با اینکه اغلب کشورهای اروپایی - مثل ایتالیا، اسپانیا، فرانسه و انگلستان - جزو ده کشور برتر بودند اما نام کشورهایی نظیر ژاپن (به خاطر مدرن بودن و اعتبارش)، برزیل (برای جمعیت شاد و سرگرمی هایش) و البته ایالات متحده آمریکا (به دلیل مدرن بودن و تأثیر فرهنگی اش) نیز میانشان دیده می شود.
به همین دلیل، با ساکنان پنج کشور برتر مصاحبه انجام گرفته تا عملا نشان داده شود که زندگی کردن در این کشورهای تأثیرگذار چه حسی دارد اینکه چگونه این کشورها در دنیا نقش ایفا می کنند.
ایتالیا
ایتالیا، که با برندهایی مانند والنتینو (Valentino)، آرمانی (Armani)، ورساچه (Versace) و گوچی (Gucci) شناخته شده در بعد مد 10 امتیاز کامل را گرفته که البته خیلی هم دور از فکر نبود. به قول لوچیو بوفالمانو (Lucio Buffalmano)، بنیانگذار وبلاگ ThePowerMoves.com که خود اهل آبروتزو (Abruzzo) در شرق رم است: البته دیگر کلیشه شده اما ایتالیایی ها واقعا به زیبایی اهمیت می دهند و بیشتر از همه برایشان مهم است که خیلی شیک به نظر برسند.
اما این توجه ویژه به جزئیات فراتر از بحث مد و لباس است. آنجلا کریاس (Angela Corrias)، که اصلیتش از ساردینیا است اما اکنون در رم زندگی می کند، گفت: ایتالیا بر هرآنچه که به سبک ربط داشته باشد، از غذا گرفته تا مبلمان، تأثیری عمیقی دارد.
غذای ایتالیایی البته تأثیر بی نظیری گذاشته است. آنجلا پیشنهاد می کند که برای تجربه تأثیر غذای ایتالیایی به مرکز، رم، برویم: با وجود بحران اقتصادی، رمی ها هیچ گاه دست از بیرون غذا خوردن نمی کشند. در رم، هم می توانید طعم های سنتی و هم خوراک های مدرن را مزه کنید. مثلا رستوران پورتو (Porto) در منطقه پراتی (Prati) غذای دریایی با پاستای سنتی کاچیو اپه په (cacao e pepe) سرو می کند.
کاچیو اپه په نوعی پاستا است که با پنیر گوسفند پکورینو (pecorino) و فلفل سیاه آماده می شود. شاید ترکیب پنیر و غذای دریایی کمی عجیب به نظر برسد اما واقعا خوشمزه است.
بولونیا و میلان از جمله دیگر مقاصد مجذوب کننده برای مسافران است. بولونیا به خاطر بافت تاریخی مرموزش معروف است. میلان هم، که بزرگ ترین مرکز اقتصادی و مد است، رستوران های عالی و جمعیت مهاجر بزرگی دارد.
فرانسه
فرانسه در هر سه جنبه مدرن، معتبر و مد امتیاز بالایی گرفته است. روبنز فیلز (Roobens Fils)، که تمام عمرش را در پاریس زندگی کرده بود، تازه وقتی به خاورمیانه و آسیا سفر کرد فهمید که چقدر فرهنگش تأثیرگذار بوده است.
فیلز دراین باره نوشت: مردمان در جاهایی بسیار دور عاشق غذا، هنر و مد فرانسوی هستند و از آن الهام می گیرند. من در ایران کسانی را دیدم که عاشق مولیر (Molière)، درام نویس و کمدی نویس قرن 17، بودند! واقعا شگفت زده شدم! در ایران مولیر را می شناسند!
بدیهی است که پاریس بهترین جا برای تجربه کردن فرهنگ فرانسوی، از مد گرفته تا غذا، است اما به جز آن شهرهای کوچک تری مثل بوردو، لیون و تولوز نیز گزینه های بسیار خوبی هستند.
بوردو شهری معتبر است که بعد از پاریس بیشترین ساختمان های تاریخی فرانسه را در خود جای داده است. لیون، سومین شهر پرجمعیت فرانسه، به خاطر غذاهای سنتی اش معروف و شماری از رستوران های سه ستاره میشلن را در خود جای داده است. تولوز مرکز ناحیه اکسیتنی در جنوب فرانسه است و به دو هزار سال تاریخ پیوسته اش، که به زمان ویزیگوت ها و رومی ها می رسد، افتخار می کند. معماری صورتی و قرمز-قهوه ای شهر باعث شده که آن را شهر صورتی بنامند.
فرانسوی ها خیلی به هویتشان و اینکه چگونه به دنیا شکل داده افتخار می کنند و این هویت شامل زبان هم می شود. بیشتر مردم فرانسه انگلیسی صحبت نمی کنند. گاهی هم می توانند انگلیسی صحبت کنند اما مایل نیستند. به گفته فیلز: شخص مهاجر باید خود را با فرانسه تطبیق دهد؛ زیرا فرانسوی ها تلاش متقابلی انجام نمی دهند.
ایالات متحده آمریکا
آمریکا در زمینه های مدرن و سرگرمی - به خاطر فیلم های آمریکایی و موسیقی و برنامه های تلویزیونی دنیای - امتیاز بالایی دارد. با آنکه انگلستان اولین برنامه های تلویزیونی در ژانر رئال را ساخته اما آمریکا در این زمینه خیلی گسترده تر و دنیای تر کار کرده است. صنعت فناوری کشور نیز - که خانه فیسبوک، توییتر، گوگل و آمازون محسوب می شود - تأثیر خود را گذاشته است؛ چراکه میلیاردها نفر روزانه با این رسانه های اجتماعی مشهور ارتباط دارند.
هویت آمریکایی در نوعی سبک زندگی ریشه دارد که اصطلاحا آن را رویای آمریکایی می نامند؛ یعنی زندگی ای که فراتر از نیازهای اولیه انسان است. اندرو سلپک (Andrew Selepak)، استاد ارتباطات دانشگاه فلوریدا، می گوید: ما اینجا هنوز به رویای آمریکایی اعتقاد داریم. با اینکه اینجا زمانی مستعمره انگلستان و محل زندگی برده ها و فقیران بود، اما باور داریم که رویای آمریکایی فقط در این کشور می تواند محقق شود.
نیویورک، که بزرگ ترین شهر آمریکا هم هست، کاملا این ارزش ها را نمایان می کند. کلمات فرانک سیناترا - خواننده آمریکایی که می گفت اگر می توانم به آنجا برسم پس به هر جایی می توانم برسم - را همچنان به این شهر، که هیچ وقت نمی خوابد، نسبت می دهند. در آن طرف ساحل، هالیوود لس آنجلس محصولات سرگرمی تولید می کند که عملا فرهنگ آمریکا و دنیا را شکل می دهد. به گفته سلپک: برنامه تلویزیونی و فیلم های آمریکایی بر نوع حرف زدن، لباس پوشیدن، دیدن و هویت ما تأثیر می گذارند.
بین این دو شهر مشهور، جغرافیای گسترده ای شامل صحراها، زمین های کشاورزی و کوه ها قرار گرفته است. کشور بیش از 300 میلیون جمعیت دارد و مفتخر به تنوع جمعیتی اش است. جان سالاس (Jon Salas)، که در بوستون زندگی می کند، می گوید: درست همانند پیشینه قومی مان، همه فرهنگ و تربیت و ارزش های متفاوتی داریم. همین تفاوت در جغرافیای کشور نیز دیده می شود. بسته به شخصیت و تربیتی که دارید، تجربه تان از زندگی در هر شهر آمریکا متفاوت خواهد بود.
نه میامی شبیه شیکاگو است و نه نیواورلئان شبیه نیویورک. هر شهری را تاریخ و مردمش شکل داده اند. اگر در شهری تجربه ای داشتید که برایتان مطلوب نبود، تنها کافی است شهرتان را عوض کنید.
اسپانیا
اسپانیا زمانی بزرگ ترین امپراتوری دنیا بود و تأثیری که بر آمریکای جنوبی و جنوب شرقی آسیا گذاشت همچنان پایدار است. پس از زبان چینی، زبان اسپانیایی زبان مادری بیشترین تعداد سخنوران در دنیا است. قدرت زبان اسپانیایی، که در فیلم ها و برنامه های تلویزیونی و موسیقی ها کرد دارد، کشور اسپانیا را در فهرست رده بندی بالا آورده است.
اینما گرگوریو (Inma Gregorio)، که در بخش گالیسیای اسپانیا زندگی می کند، می گوید: از زبان اسپانیایی گرفته تا دین، غذا، جشنواره و خیلی جنبه های دیگر، هر جا می روم می توانم به راحتی ذره ای از کشورم را پیدا کنم.
فرهنگ غذایی اسپانیا در دنیا پیشرفته و همچنان مردم بومی را در کنار هم نگاه می دارد. آندره آریاتزا (Andre Arriaza)، که در بارسلون زندگی می کند، می گوید: غذا اینجا نوعی سبک زندگی است. غذا خوردن اینجا در شریک شدن با دیگران معنی دارد؛ حال می تواند تقسیم کردن میان دوستان باشد یا غریبه ها. فرقی نمی کند.
در این کشور همیشه خانواده و دوستان نسبت به کار در اولویت هستند و به همین دلیل امور جمعی خیلی کلیدی به حساب می آیند. اینجا خوردن ناهار طول می کشد و جمع های خانوادگی خیلی معمول است. گرگوریو می گوید: ما کار می کنیم تا زندگی کنیم، نه برعکس. حتی طی بحران سال پیش نیز همیشه رستوران ها و کافه ها پر بودند.
کوری وارگا (Cory Varga)، شهروند بریتانیایی که شش ماه گذشته را در سویا زندگی کرده، می گوید: ما عاشق زندگی کردن در اسپانیا هستیم؛ زیرا همه انگار خیلی آرام هستند. رویکردی که به زندگی دارند این گونه است که باید از آن لذت برد.
شاید راحت طلبی و شام های دیروقت برای تمام مهاجرانی که به اسپانیا می آیند مطلوب نباشد. دانستن زبان اسپانیایی مانع خیلی بزرگی نیست؛ بیشتر شهرهای اسپانیا مدارس زبان اسپانیایی دارند و البته مردم هم معمولا کمک می کنند. برنارد سوری (Bernard Sury)، که اصالتا اهل بروکسل است اما اکنون در والنسیا زندگی می کند، می گوید: مردم اسپانیا مهربان هستند. حتی اگر حرفتان را نفهمند، سعی می کنند کمکتان کنند.
انگلستان
انگلستان به خاطر اعتبار بالایش جزو کشورهای برتر قرار گرفته است. شهروندان آن به توانایی شان در ترکیب رفتار کار با خلاقیت و ایجاد نوآوری مفتخر هستند. یان هاوکینز (Ian Hawkins)، که در لندن زندگی می کند، می گوید: ما بعضی از بهترین دانشگاه ها و قوه کارآفرینی بالایی در اختیار داریم. یادتان نرود، ماشین، کامپیوتر و شبکه دنیای ارتباطات و وب را بریتانیایی ها اختراع کردند.
تأثیر و انعطاف زبان انگلیسی باعث شده که مهاجران به بریتانیا بیایند تا شروعی دوباره داشته باشند. هاوکینز می گوید: زبان ما در وام گیری از زبان های دیگر غنی است و همچنین پذیرای آن است که دیگران آن را بیاموزند. دوست ونزوئلایی من یازده سال پیش بدون آنکه زبان انگلیسی بلد باشد با 700 پوند به لندن آمد. او امروز مشاور اقتصادی است و بیش از 30 رستوران و مغازه را می گرداند. هر کسی می تواند به بریتانیا بیاید و همانند ساکنان آن بریتانیایی شود.
مهاجران باید بدانند که بریتانیایی ها همیشه به طور صریح صحبت نمی کنند و لازم است گاهی ناگفته ها را از گفته ها دریابند. آماندا ابریان (Amanda OBrien) استرالیایی می گوید: مهم است که به ظرافت های کلامی و زبان بدن توجه کنید؛ من گاهی مطمئن نیستم چه چیزی معنی نه می دهد.
به قول هاوکینز: انگلیسی ها اغلب دقیقا برعکس آنچه می گویند را منظور دارند. این زبان سرشار از جناس، ایهام و کنایه است.
لندن مرکز تجاری و اقتصادی کشور است و به همین دلیل مقصد اصلی مهاجران برای کار به شمار می رود. با آنکه شهر از لحاظ مسکن ارزان خیلی شرایط خوبی ندارد اما تعدد موزه ها، کنسرت ها، نمایشگاه ها و تئاترها باعث شده که محیط شکوفای فرهنگی برای ساکنانش به وجود آورد.
به قول ساموئل جانسون، نویسنده انگلیسی قرن هجدهم: وقتی کسی از لندن خسته می شود؛ یعنی از زندگی خسته شده است. گرگوری گالینسکی (Gregory Golinski)، که اصالتا از پاریس است اما در لندن زندگی می کند، با این حرف ساموئل جانسون موافق است: اینجا جاذبه های بسکمک دارد؛ به طوری که هر هفته یکی را می توانید انتخاب کنید. لازم نیست کاری را دو بار انجام دهید یا جایی را دو بار ببینید.
اما برجستگی فرهنگی تنها در مرکز خلاصه نمی شود؛ شهر ادینبرو از لحاظ تأثیرات فرهنگی خیلی فراتر از تصور است. ادینبرو میزبان جشنواره فرینج (Fringe Festival)، بزرگ ترین جشنواره ی هنری دنیا، و همچنین زادگاه هری پاتر است. بیرمنگام نیز قلب دیگر فرهنگی کشور است. هاوکینز می گوید: بیرمنگام، با آن ارکسترهایش، فرهنگ فوق العاده ای دارد. معروف است که بیرمنگام بیشتر از ونیز کانال آبی دارد. صنعت جواهرسازی آن هم جایی است که مد با مهارت های سنتی ترکیب می شود.
منبع: کجارو / bbc.com