کرونای فرهنگی قبل از کرونای چینی

به گزارش آخرین خبر، اکبر اکسیر می گوید نبود مخاطب، گرانی کاغذ و نبود نمایشگاه هایی که همواره بسیار پرسر و صدا بودند، کرونای فرهنگی ای بود که به طور خاموش گذراندیم.

کرونای فرهنگی قبل از کرونای چینی

با ما همراه باشید و با تور چین ارزان از شگفت انگیزترین کشور دنیا دیدن کنید بر روی دیوار چین سلفی بگیرید، از قصر ممنوعه دیدن کنید و در خیابان شانگهای پیشرفته ترین آسیا قدم بزنید.

این شاعر ظنزپرداز در گفت وگو با خبرنگاران، درباره شرایط ادبیات در سال 98 و تاثیر وقایع اجتماعی بر آن اظهار کرد: هر موضوعی که بتواند جامعه را درگیر خود کند به نوعی می تواند حرف اول را در رفتارهای اجتماعی بزند. می توانم بگویم سوژه کرونا که در سال 98 حادث شد، می تواند یکی از سوژه های برتر اجتماعی باشد چون تمام مردم و جامعه غرق در حاشیه ها و متن آن هستند که برای مقابله با آن چه کار نمایند. این جایی است که هنوز فرمان ایست به ادبیات داده نشده است. ادبیات می تواند در کنار این راه، کارهای خودش را نشان بدهد، همان طور که دیده ایم شاعران و هنرمندان ما برای گذر از این مرحله فعالیت می نمایند.

او اضافه کرد: من امیدوارم هرچه زودتر با اتحادی که هنرمندان، شاعران و تمام اهل ادب دارند، بتوانیم این بیماری عظیم را از جامعه ایران دور کنیم و باز در کنار هم یک جامعه بسیار خوب و یک دل داشته باشیم. عظیم ترین پیغام کرونا به مردم این بود که ثابت کرد در روزهای خطرناک می توان با همفکری و اتحاد خیلی زود سایه خطر را از روی سر برداشت.

اکسیر سپس با بیان این خواهش که با این سوژه بسیار حیاتی که نه به طنز می آید و نه به جد، عاقلانه رفتار کنیم، گفت: هیچ وقت با شایعات و شوخی های بی مزه تزلزل اجتماعی پدید نیاوریم تا بتوانیم عاقلانه از این مرحله عبور کنیم. عبور از این مرحله، یک پیروزی عظیم برای کشور و مردم ماست که در آستانه نوروز عظیم تمام اجتماعات خود را فدای سلامتی می نمایند.

این شاعر درباره شرایط نقد شعر در سال 98 بیان نمود: در سالی که گذشت، شعر هم جزء هنرهایی بود که نتوانست خودش را زیاد نشان بدهد. در حالی که نقد همواره پشت سر شعر خودش را نشان می دهد. نقد همواره باید از ذهن و شعر جلوتر باشد، اما در سال 98 نبود آرامش برای فراوری کتاب، هم از نظر کاغذ و هم نبود مشتری، شعر ما را به حاشیه راند و در قبال آن نقد هم دست و پایش را جمع کرد. گرانی کاغذ و نبود امنیت شغلی یا اصلا یک نوع گرفتگی مخاطب خودش توانست سال ویژه ای را برای ما تدارک ببیند. قبل از این که کرونا بیاید، کرونای نبود مخاطب، گرانی کاغذ و نبود نمایشگاه هایی که همواره بسیار پرسر و صدا می شد، بود؛ برای همین ما کرونای فرهنگی را به طور خاموش گذراندیم تا به کرونایی که واقعا از چین به این جا وارد شد برسیم.

اکبر اکسیر که معتقد است سال 98، سال سردرگمی ادبیات بود اظهار کرد: کتاب های من که حداقل هر چند سال یک بار تجدید چاپ می شدند، دو سال است که اصلا خبری از فروش شان نیست و هیچ ناشری هم نمی تواند ریسک کند و برای چاپ شعر پا جلو بگذارد. این است که وقتی کتابی برای چاپ و علاقه مندی ناشران به چاپ کتاب های جدید نباشد نقد هم به حاشیه می رود.

او در خاتمه گفت: امیدوارم سال جدید نه کرونایی داشته باشیم، نه گرانی کتاب و نه نابه سامانی چاپ و نشر، تا بتوانیم با شکوفایی خاص ادبیات همواره مبارز و شوخ و شنگ خود را به جامعه بشری ارائه کنیم.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 14 اردیبهشت 1399 بروزرسانی: 6 مهر 1399 گردآورنده: anti6.ir شناسه مطلب: 915

به "کرونای فرهنگی قبل از کرونای چینی" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "کرونای فرهنگی قبل از کرونای چینی"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید