نامه ای به آقا تختی - آخرین خبر

رضا پورعالی دبیر ورزش

سلام آقاتختی. دو سه روزی هست دوباره اسمت ترند اول شده و دارد وایرال می گردد سر زبان ها. اصلا بگذار فارسی بگویم. امروز پنجاه ودومین سالی هست که نیستی.

روزی که از دنیا رفتی پدرم ده سال داشت، اما پدربزرگم دقیقا هم سن و سال خودت بود. با این حال من در همان دوران کودکی از پدر و پدربزرگم زیاد شنیدم درباره بزرگی ات. در نوجوانی از این ناراحت می شدم که چرا هفت بار به فینال دنیای و المپیک رفتی و در چهار تای آن فینال را باختی. در جوانی هم همواره دلخور می شدم که بگویند دنیا پهلوان خودکشی نموده . حالا اما دیگر مسئله ای ندارم با اینها. نه باختن هایت ناراحتم می نماید و نه آن اتفاق تلخ هتل آتلانتیک.

اتفاقا همین چند روز پیش از تقاطع طالقانی و شهید قرنی رد می شدم. از جلوی همان هتل کذایی. نمای آلومینیومی و امروزی هتل، تا حد زیادی چهره واقعی آخرین پناهگاه زمینی ات را پوشانده. اسمش هم شده اطلس و دیگر آتلانتیک نیست، اما هتل همان هتل است، با همان راه پله ها و همان اتاق ها. کلید را از داخل، توی در چرخاندی و تمام. راستش حاضرم به اندازه چند شب ماندن در یک هتل لوکس پنج ستاره، پول بدهم تا فقط یک شب را در هتل سه ستاره اطلس و در همان اتاق شماره 23 که تو آخرین بار به سقف و در و دیوارش چشم دوختی، سر کنم. بمانم و تا خود صبح رویاپردازی کنم از ساعت ها و دقایق پایانی عمرت.

نمی دانم اگر زنده بودی، هنوز هم دنیا پهلوان خطابت می کردند یا نه! به هر حال، ماها همگی مان یک ژن بد مرده پرست داریم که فقط گاهی به درد می خورد. نگاه به خودت نکن. شاید اگر ناغافل نرفته بودی، تختی دیگر غلامرضا تختی امروز نبود. کسی چه می داند؟ شاید میان این همه پیشکسوت، ته نشین می شدی؟

این حرف ها بماند برای بعد. اگر دیدی در مراسم پنجاه و دومین سالگرد خبری از آن هیاهوی همیشگی نیست زیاد تعجب نکن.

کرونا 10 ماهی هست همه چیز را تحت الشعاع خود قرار داده و ستاد مقابله با کرونا و فرمانداری تهران مخالفت نموده اند با هر گونه تجمعی در ابن بابویه شهر ری.

هر سال کلی جایگاه چیده می شد و علاوه بر مسؤولان ورزش، پیشکسوتان و قهرمانان کشتی؛ جمع کثیری از مردم در کنار خانه ابدی ات جمع می شدند تا چند ساعتی از جوانمردی و مردانگی ات بگویند. اما سال جاری برای حفظ سلامت مردم، تجمعی در کار نخواهد بود و فقط ضرب و زنگ مرشد است و قرائت فاتحه با حضور تعداد محدود تری از عاشقانت. روحت شاد و یادت گرامی.