زن جوان به اتهام کورکردن صاحبکار شوهرش محاکمه شد - آخرین خبر

به گزارش شرق، این زن که برای محاکمه در دادگاه کیفری استان تهران حاضر شده بود، وقتی ازسوی قضات دادگاه مورد سؤال قرار گرفت، مدعی شد روز حادثه مقابل کارگاه نبوده و هرچه قبلا گفته یا درباره او گفته اند، دروغ است.

این متهم سال 97 بازداشت شد. بازداشت او درپی شکایت مردی بود که در بیمارستان بستری شده بود. او در شکایت خود آورد همسر یکی از کارگرانش او را با کفش زده و کور کرده است.

وقتی مأموران سراغ زن جوان رفتند، او گفت: مرد شاکی شوهرم را از کارگاه بیرون کرده و حاضر نبود حق و حقوق او را بدهد. ما وضع مالی بدی داشتیم و به همین خاطر من مجبورم شدم خودم اقدام کنم؛ چون شوهرم بی سرو زبان بود و نمی توانست از خودش دفاع کند و حق و حقوقش را بگیرد. ضمن اینکه صاحبکار شوهرم همیشه او را اضافه کار نگه می داشت و حقش را نمی داد. شوهرم هم چیزی نمی گفت. من مجبور شدم خودم بروم و حق شوهرم را بگیرم. ضربه را هم به صورت مرد شاکی زدم و قصدم کور کردن او نبود.

بعد از اعترافات این زن و همچنین شهادت شهود، کیفرخواست علیه متهم صادر و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در ابتدای جلسه رسیدگی کیفرخواست علیه متهم خوانده شد و دادسرا با توجه به شکایت صاحب کارگاه درخواست رسیدگی به این پرونده را کرد.

در ادامه مرد شاکی در جایگاه قرار گرفت. او گفت: من یک کارگاه تولیدی داشتم، اما به خاطر مسائل مالی نتوانستم کارگاه را اداره کنم و ورشکسته شدم؛ به همین دلیل با مقدار پولی که داشتم، بدهی ام به کارگران را دادم و به آن ها گفتم بروند. یکی از کارگرانم به نام قاسم مدت زیادی بود که با من کار می کرد، به او هم پول دادم و گفتم دیگر نمی توانیم با هم کار کنیم تا اینکه چند روز بعد او با همسرش آمد و زن جوان ناگهان شروع به پرخاشگری کرد و گفت چرا حق شوهرم را نمی دهی؟ جواب دادم من پول شوهرت را دادم، اما ناگهان با کفش ضربه ای به چشم من زد که باعث کوری من شد. حالا هم درخواست مجازات متهم را دارم. این در حالی است که پزشکی قانونی گزارش داد، ضربه واردشده به چشم چپ مرد به حدی سنگین بوده که چشم او تا 90 درصد نابینا شده است.

در ادامه زن جوان به عنوان متهم در جایگاه قرار گرفت. او اتهام را رد کرد و گفت: من کاری نکردم و اصلا روز حادثه در کارگاه نبودم. گفته هایم در دادسرا را قبول ندارم و کسانی که علیه من شهادت دادند، همگی دروغ گفتند. روز حادثه شوهرم خودش برای دریافت حقش به کارگاه رفته بود، نمی دانم چرا علیه من شهادت داده اند. بعد از انکار های متهم، قضات برای تصمیم گیری در خصوص این پرونده براساس مدارک موجود در پرونده وارد شور شدند.